DZIEŃ ŚWIĘTEGO PATRYKA – POZNAJ JEDNĄ Z IRLANDZKICH LEGEND

„Ale w przeciwieństwie do syren, Selkie nie wyrządzają krzywdy swoimi piosenkami. Nie śpiewają, by uwieść lub zabić. Ich piosenki nie mają nic wspólnego z nikim poza nimi samymi. Śpiewają dla prostej radości i dlatego wyobrażam sobie, że ich piosenki są piękniejsze niż te którejkolwiek syreny”. 

― Betsy Cornwell, Tides 

Istnieje wiele Irlandzkich legend związanych z selkie*. Jedną z nich jest ta o Thady’m Rua O’Dowd, wodzu jednego z irlandzkich klanów, który po zdobyciu władzy musiał znaleźć sobie żonę. Nie było to łatwe zadanie – pewnego więc dnia wybrał się na spacer po plaży, aby „przetrawić” myśli, które kłębiły się w jego głowie. 

Thady spacerując natknął się na piękną dziewczynę czeszącą włosy. Choć była naga, miała obok siebie magiczną pelerynę lub płaszcz. Wszyscy mieszkańcy Zielonej Wyspy słyszeli o morskim ludzie – Selkie – a Thady nie był inny. Zakochał się od pierwszego wejrzenia, ukradł pelerynę, aby nie mogła się zmienić i wyznał jej miłość. Selkie, której na imię było Eva utraciwszy moc przemiany nie miała innego wyboru, jak odwzajemnić uczucie i poślubić go. Razem rządzili klanem doczekawszy się siedmiorga dzieci. Jednak tęsknota za morzem nie dawała Evie spokoju.  

Thady dobrze ukrył płaszcz selkie, jednak jedno z ich dzieci podążając za ojcem odkryło jego sekret. Podczas jednej z wielu wypraw męża, Eva odwiedziła miejsce, o którym opowiedziało jej dziecko – i ku swojemu zaskoczeniu odnalazła swój rybi ogon. Morze ją wzywało, pokusa była za silna. Wyruszyła z dziećmi nad ocean. Nie mogła jednak zabrać ich wszystkich, zamieniła więc pięcioro w skały, a pozostałą dwójkę zabrała w otchłań oceanu. Legenda głosi, że po dziś dzień dzieci Evy czekają na powrót swej matki u wybrzeży Sliabh Liag* w Donegal. 

Donegal położone w północno-zachodniej częśći Irlandii jest przesiąknięte historią legalnej i nielegalnej destylacji. Destylat zbożowy – poitín produkowany tutaj słynął ze swojej wyjątkowej jakości, zaś oddalenie półwyspu Sliabh Liag pozwalało prężnie prowadzić nielegalną produkcję bez obawy przed złapaniem lub konfiskatą mienia. 

Folklor, ludowe opowieści, którymi za młodu „nasiąknęli” James i Moira Doherty, a także stale rozwijana miłość do destylatów pozwoliła im spełnić marzenie i przywrócić legalną destylację do Donegal po ponad 175 latach. 

Silkie to pierwszy krok w ich ambitnej podróży. Zainspirowana legendami o mitycznych istotach żyjących u wybrzeży Irlandii- to wyjątkowa seria whiskey, której koniecznie musisz spróbować! 

The Legendary Silkie wyróżnia wyjątkowa gładkość, 46% nadaje jej charakteru. Aromat i smak zielonych jabłek, dojrzałych czerwonych owoców, subtelny ledwo wyczuwalny dym oraz waniliowa słodycz ustępują miejsca długo utrzymującemu się finiszowi pełnemu rozgrzewających korzennych przypraw. 

Legendary Dark Silkie to odważny krok w celu odtworzeniu smaku whisky Donegal z XIX wieku – bogatej, torfowej irlandzkiej whikey. 

Bogactwo smaku tej wersji wynika z interesującego połączenia różnych whiskey. Potrójnie destylowany torfowy destylat(22ppm), dojrzewa w beczkach po sherry, następnie blendowany jest z podwójnie destylowaną whiskey single malt dojrzewającą w beczkach po Bourbonie i gładką, słodką grain whiskey dojrzewającą w beczkach ze świeżego dębu. 

Legendary Dark Silkie przynosi nam świeże jabłko, tytoń fajkowy i kojący, intensywny dym torfowego ogniska. W smaku wyjątkowo miękka ze słono-karmelową słodyczą, ciemną czekoladą, lukrecją, dębem i skórą, okraszonymi potężną dawką dymu. Finisz przepełniony jest aromatami ogniska, masła orzechowego i przypraw. 

Tak więc, chociaż jest mało prawdopodobne, że będąc w Irlandii spotkasz prawdziwą Selkie, rozmawiając z lokalnymi mieszkańcami usłyszysz co najmniej jedną lub dwie opowieści o syrenach/selkach. Czy jest lepsze miejsce do rozmyślania o pradawnych irlandzkich legendach niż odległe wybrzeża zielonej wyspy? Prawdopodobnie jedno – własny fotel z kieliszkiem Silkie w ręku.